De eerste week zit er bijna op

Afgelopen Dinsdag aangekomen in Venetië en vanaf vrijdag zijn we aan het fietsen geslagen. Het is erg warm, maar nog veel mooier hier. De eerste twee dagen aan de voet van de Dolomieten gereden, en vandaag aangekomen aan de voet van de Alpen in Slovenië. Tot nu toe gaat alles voorspoeding, nog weinig stukken gehad en weinig spullen vergeten. De eerste dagen is het weer even wennen aan het vroege opstaan en aan het fietsen, maar ook dit jaar belooft weer een hele mooie vakantie te worden. Hier onder zal ik ons reisdagboek neerzetten, hier houden we per dag bij wat we uitgespookt hebben. Tot gisteren (19 juli) vind je hier onder, die van vandaag komt als we weer eens ooit wifi hebben, nu ga ik slapen. Morgen om 06:00 weer op zodat we de hitte voor zijn! In Slovenië (daar zitten we inmiddels) zijn er namelijk nog al wat hobbels (lees bergen op de weg) en die kan je maar beter voor het heetst van de dag beklimmen. Anders moeten we wel heel veel drinken. Vandaag zijn er 7 bidons p.p. doorheen gegaan en nog twee flessen drinken. Tot zover voor nu, tot de volgende keer maar weer! Wij crossen in die tussentijd nog een eindje verder!

Dag 1 15 juli 32,64 KM, Max km/h 37,5

Vanochtend om tien over zeven vertrok ons vliegtuig richting Venetië, dat betekende dat we om drie uur naast ons bed stonden, na een krappe 2 uur geslapen te hebben. Nadat de tandem op de aanhanger lag en alle overige spullen in de auto was het tijd om richting Eindhoven te fietsen. De mevrouw achter de incheckbalie vond onze 2,5 meter lange doos (waar de tandem) inzat erg grappig. Na twee keer gebeld te hebben begreep ze wat ze er met het ding moest gebeuren. Een hoop gesleep en gezeul later hadden we de tandem afgegeven en was het wachten op het vliegtuig. Voor dat we goed en wel in de lucht hingen waren we al in slaap gevallen. Na nog een uurtje geslapen te hebben werd de landing naar Venetië al ingezet. De fiets kwam er gelukkig heel huid, de doos wel wat gehavend, maar de fiets heel. Op het vliegveld de fiets zo snel mogelijk in elkaar gezet, dat trok heel wat bekijks. Na drie keer verkeerd gefietst te hebben (we dachten een mooiere route te kunnen nemen die dood bleek te lopen) stonden we rond twaalf uur op de camping. We hadden geen eten bij en nog geen gaspitjes, die mochten niet in het vliegtuig. Gelukkig was er een kilometer of 8 verderop een decathlon waar ze gaspitjes verkochten en fatsoenlijke petten. Een pet was geen overbodige luxe, we moeten nog wennen aan de hitte hier. De rest van de dag hebben we eten gekookt en geslapen. Morgen gaan we in Venetië zelf kijken.

Dag 2 16 juli 0 KM
Het was vannacht niet zo warm en gezien het feit we nog moe waren van gisteren hebben we heerlijk geslapen in onze tent. Na het ontbijt met de bus naar Venetië geweest en daar wat rond gestruind. De stad viel wat tegen, het is allemaal erg vervallen. Overal valt het pleisterwerk van de muren af, dat geeft een armoedige blik, erg jammer. Het is ook heel erg druk met op het water. De traditionele gondels zijn wel erg mooi om over het water te zien gaan. Nadat we wat kerkjes hadden bezocht zijn we naar de basiliek gegaan en nog even bij het paleis gekeken, morgen gaan we daar naar binnen. Vanaf de basiliek zijn we naar de Rialtobrug gelopen. Vanaf hier we terug gelopen naar de bus. Uiteindelijk toch de hele dag in de stad rondgehangen. Morgen kopen we een hop on hop of ticket voor de boot, de busboot. Dan kunnen we mooi door Venetië varen en uitstappen waar we willen. Tot nu toe hebben we nog niet het idee dat we iets vergeten zijn, behalve een linker slipper. Robin kwam er vanochtend achter dat hij twee rechter slippers bij had. Ons avondeten zal in Italië vooral bestaan uit pasta met tomatensaus, mozerella en tonijn. Vanavond gaan we nog even bedenken waar we vrijdag heen gaan fietsen en vooral waar we gaan overnachten. In de richting van Kroatië zijn er weinig overnachtingsmogelijkheden, althans weinig campings. Op de route die we in gedachten hadden is de dichts bijzijnde camping 150 km verderop. Dat is een beetje ver.

Dag 3 17 juli 0 KM
Vanochtend iets langer uitgeslapen. De hitte in combinatie met een dag door de stad slenteren is vrij vermoeiend. Gelukkig gaan we vandaag met de busboot door Venetië varen. Na ons ontbijt zijn we richting Venetië gegaan, eerst wat dagkaartjes voor de boot gekocht en daarna met de boot naar het Paleis gevaren. Een erg mooi paleis met gelukkig niet al te veel schilderijen (daar heb ik na Florance vorig jaar een trauma aan over gehouden, daar hebben we een hele middag Madonna met bambinos gekeken). De muren en plafons waren indrukwekkend en we konden via de zuchtbrug zo naar de gevangenis lopen. De gevangen moesten vroeger vanuit het paleis over die brug naar de gevangenis en daar zuchtten ze altijd, vandaar de naam. De gevangenis was erg mooi om te zien. Hele donkere holletjes zonder ramen met hele kleine deuren, wel wat anders dan tegenwoordig. Eenmaal uit het paleis zijn we naar het Lido gevaren, Robin heeft aan het strand nog even een duik genomen. Na een ijsje gegeten te hebben en nog 1,5 uur richting de bus te varen was het tijd om terug richting de camping te gaan. Bij Lidl nog wat boodschappen gedaan, vandaag eten we internationaal. Aardappelwafels uit Engeland, Indiaase kipstukjes en een Italiaans bijgerechtje, wat een luxe! En dat op 2 campingpitjes. Morgen de eerste fietsdag!

Dag 4 18 juli 114,5 KM, Max km/h 36,7
En we zijn onderweg naar huis! Gelukkig duurt het nog zo´n 1,5 maand voordat we thuis zijn, eerst nog lekker vakantie houden. Om 06:30 uur ging de wekker, zoals gewoonlijk op fietsdagen, af. Rond 08:15 uur hadden we al onze zooi ingepakt en zaten we op de fiets. Het belooft een warme dag te worden, gelukkig wel een vlakke dag. De eerste kilometers moesten we het drukke gebied rondom Venetië uit zien te komen. Ook een tandem met zo’n 45 kg bagage was even wennen. Nog heel even hebben we gedacht dat het frame in het vliegtuig gebogen was (we hebben we doos niet erg netjes op de bagagekar zien liggen), maar we moesten even wennen. Al vrij snel kwamen we op de rustigere gedeeltes en aan het begin van de middag reden we langs een prachtig beekje. Halverwege dat fietspad was er een botenkerkhof, toch leuk omdat zo te zien. Allemaal oude houten bootjes die half vergaan waren in het water. Het was een bijzondere aanblik. Ook de rest van de weg was lekker vlak en we schoten dan ook heel aardig op. Rond een uur of drie hadden we er al 70 km opzitten. De laatste kilometers voordat we in Budoia waren moesten we flink klimmen. Dat viel zwaar na 100 km in de hitte. We wisten ook niet zeker of de camping die we op het oog hadden ook daadwerkelijk een camping was. Gelukkig bleek dat wel zo te zijn. We stonden op de cowboy en indianen camping. Het was eigenlijk een soort bed en breakfirst met een camping. Voordat de tent goed en wel stond hoorde we knak, dat was de stok. Gelukkig hadden we al bedacht dat onze tent wat ouder was en dat er wel eens stokken konden breken en hadden we dus reserve stokken meegenomen. Er mogen nu nog 3 stokken breken voordat de tent in de kliko kan. Er was verder niemand op de camping, behalve wat poesjes. We konden gebruik maken van de badkamer die bij de B&B hoorde, met een heerlijke douche. Onze zonnebrand werkte helaas niet zoals we gedacht hadden. Mijn benen vertonen overal rode vlekken en m’n ene arm is meer gekleurd dan m’n andere, morgen maar eens beter opletten.

Dag 5 19 juli 81,68 KM, Max km/h 51,6
Vanacht hebben we niet zo heel goed geslapen, het was erg warm in de tent. De eerste 25 km moesten we klimmen, en dat was toch wel erg wennen, vooral ook omdat het zo warm is. En dan te bedenken dat het vorig jaar nog 10 graden warmer was en we totaal niet het idee hadden dat het zo snikheet was als dat we nu denken. Een typisch gevalletje niet kunnen wennen aan de hitte. Na 5 km kwamen we een winkel tegen en konden we voer kopen voor een fatsoenlijk ontbijt. Het brood wat we hadden was niet meer te vreten. Vanaf Mondiago was het allemaal wat minder klimmen en meer afdalen, toen ging het lekker. Al waren we wel heel erg moe en stopten we vaak om te rusten. Gisteren schoten we harder op. Halverwege de dag hebben we bedacht om eerder naar een camping te gaan en 15 km van de route af te wijken. 's Middags kregen we honger en vonden we het tijd om naar de winkel te gaan. Maar die rare Italianen vinden het leuk om tussen 13:00 en 16:00 de winkel te sluiten, vaak precies op de momenten dat wij in een stad zijn en er dus een winkel in de buurt is. Nadat we nog wat bergjes op en af geklommen zijn reden we Gemona di Friuli binnen waar nog een winkel was en onze camping. We waren na een warme, vrij zware, maar schitterende dag redelijk op tijd op de camping. We hebben de hele dag langs de Dolomieten opgereden. Prachtige bergen, met prachtige uitzichten. En ook nog een camping met tuintafel, wat wil je nog meer? Iets minder muggen misschien, vervelende beesten. M’n hele benen staan vol met bulten.